ÖĞRENME STİLLERİ VE ÖĞRENME STİLLERİNE GÖRE DERS ÇALIŞMA

 Dunn&Dunn öğrenme stili modeli 1967' de Dr. Rita Dunn ve Dr. Kenneth Dunn tarafından ortaya konulmuştur.Bıu modelin temel mantığı şudur:her birey bir konuyu öğrenirken farklı yollardan hedefe ulaşabilir.Bu süreçte kişinin en rahat ve en hızlı bilgiye ulaşma tarzını bilmesi hedefine daha sağlıklı ulaşmasını sağlar.İşte öğrenme stili bireylerin daha etkin ve verimli biçimde öğrenme yollarını ifade etmektedir. Yapılan araştırmalar geleneksel okul sisteminin sadece belirli öğrencilere başarı getirdiğini ve bazılarının başarılarını engellediğini göstermektedir.Dunn&Dunn Öğrenme Stilleri Modeli eğitimciler için öğrencilerin öğrenme stillerine uygun öğrenme metotları ve öğrenciler için güçlü ve zayıf yönlerinden yararlanarak nasıl öğrenebilecekleri konusunda bilgi sağlar.Öğrenme stillerimiz doğuştan var olan karakteristik özelliğimizdir. Üç tür öğrenme stili vardır ;

Görsel (visual)

İşitsel (audial)

 Dokunsal (kinesthetic)

GÖRSEL: Görseller özel yaşantılarında genellikle düzenli ve titizdirler.Dağınık bir masada ders çalışamazlar, önce masayı kendilerine göre düzenlerler, daha sonra çalışmaya başlarlar. Çantaları, dolapları her zaman düzenlidir. Tam olarak öğrenebilmeleri için dersin mutlaka görsel malzemelerle desteklenmesi gerekir. Harita, poster, şema, grafik gibi görsel araçlarla kolay öğrenirler ve bu araçlarla öğrendiklerini kolay hatırlarlar.Bilgi ve kavramları sembol ve resimlere dönüştürmeleri anlamalarını ve bellekte tutmalarını kolaylaştırır..Birşey düşünürken gözleri yukarı doğru bakar. Görseller en iyi nasıl öğrenir? :

· Yazarken,okurken renkli kalemler kullanmalı,önemli konuların altını renkli kalemle çizmelidir.

 · Ders dinlerken not almalıdır.

 · Anahtar sözcük kartları hazırlamalıdır,kısa notlar alarak pekiştirmelidir.

· Öğrenmesi gereken materyalleri kendine göre renklendirmeli,organize etmelidir..

· Ders çalışırken sessiz bir ortamda ve tek başına olmalıdır..

 · Çözmeye çalıştığı problem birkaç aşamalı ise her aşamanın nasıl olduğunu ve geçişiyle ilgili açıklamalı bilgiler yazmalıdır.

· Video ve bilgisayar proramlarından yararlanmalıdır.

 İŞİTSEL: İşitseller, ses ve müziğe duyarlıdırlar. Sohbet etmeyi, birileri ile çalışmayı severler.Daha çok konuşarak,tartışarak öğrenirler.Bu nedenle sınıfta son derece aktifdirler.Bir şey düşünürken kulak hizasına doğru bakarlarBir bilgiyi hatırlama istediklerinde genellikle o bilgiyi aktaran kişinin anlatım tarzını veya daha önce bireysel olarak yaptıkları sesli tekrarı hatırlamaya çalışırlar. İşitseller en iyi nasıl öğrenir?

 · Çalışma grupları oluşturmalı ve o gruplarla çalışmalı ya da bir çalışma arkadaşı bulmalıdır.

· İşittiğini hatırladığı için konuları tekrar ederken yüksek sesle okumalıdır.

· Basamaklı bir şekilde öğrenmeleri gereken şeyleri basamaklı olarak yazıp yüksek ses ile söylemelidir. · Önemli konular ve talimatları yüksek sesle okumalı / tekrarlamalıdır.

· Problem çözerken kendi anladığı şekilde, yüksek sesli,kendi sözcükleriyle ifade etmelidir.

· Ders çalışırken ses kayıtları yapıp, bunları sınavlara hazırlanırken tekrar amaçlı kullanabilirler. DOKUNSAL : Kinestetikler oldukça hareketlidirler. Sınıfta yerlerinde duramaz, sürekli hareket etmek isterler. Bu hareketlilik, uygun işlere yönlendirilmezse genelde sınıfta problem çıkarırlar. Dersin anlatılması veya görsel malzemeler ile zenginleştirilmesi, kinestetik öğrencinin öğrenmesine beklenen ölçüde katkı sağlamaz. Öğrenebilmeleri için mutlaka ellerini kullanacakları, yaparak- yaşayarak öğrenme dediğimiz öğrenme tekniklerinin uygulanması gerekir. Düşünürken aşağı doğru bakarlar,dağınıktırlar.Yeni bir şey öğrenirken hareket ederek öğrenmeyi tercih ederler. Dokunsallar en iyi nasıl öğrenir?

 · Ders çalışırken kendi istediği yerde ve şekilde çalışmasına izin verilmelidir.

· Çalışırken elinde notlar ve kartlarla yüksek sesli okumalar yapmalıdır,bu yöntemle öğrenme kolaylaşır.

· Çalışırken hareket etmesi kısıtlanmamalıdır.

· Ders çalışırken kendi istediği yerde ve şekilde çalışmasına izin verilmelidir.

· Dersi dinlerken hareket etmelerine ve bir şeyler ile oynamalarına izin verilmelidir.

 · Laboratuar çalışmaları için fazladan izin verilmelidir. Konu ile ilgili müze, tarihi yerler gibi yaşayarak öğrenebileceği yerlere gitmesi sağlanmalıdır.

 · Lego,oyun hamuru,kil vb.dokunsal materyallerle öğrenme zenginleştirilmelidir.

 · Oyunlarda rol alarak,deney yaparak,yazarak çok daha verimli bir süreç geçirilir.

BAŞKA ÖĞRENME STİLLERİ Grasha-Reichmann yaptıkları tanımlamada öğrenme stillerini üç eksen üzerinde

1-bağımlı- bağımsız,

2- katılımcı- pasif,

3-işbirlikçi-rekabetçi  olarak tanımlamışlardır.

Bağımsız öğrenme stiline sahip kişiler meraklı ve kendine güvenen kişilerdir. Bunlar bireysel olarak çalıştıklarında daha verimli olurlar. Bağımlı olanlar ise öğretmeni bilgi kaynağı olarak görüp, onun direktifleri doğrultusunda çalışmayı yeğler ve ancak istenilen kadar öğrenirler.

 Katılımcılar ise öğrendiklerinden zevk almakta ve çalışmalara aktif olarak katkıda bulunmaktadırlar. Bu grubun uç noktası olan pasifler ise aktivitelere katılmaktan hoşlanmayan ve öğrenmek istemeyen kişilerdir.

İşbirlikçi olarak tanımlanan öğrenme stiline sahip kişiler işbirliğinden zevk almakta ve grup çalışmalarında verimli olmaktadır. Rekabetçi stile sahip kişiler ise öğrenme ortamını sürekli olarak kazanç- kayıp ekseni üzerinde görmekte ve kazanmak için çalışmaktadırlar. Dolayısıyla grup çalışmalarındaki amaçları da gruplarının birinci olmasıdır.

Bağımsız: kendi kendine düşünmekten hoşlanan ve öğrenme yeteneklerinden emin olan öğrencilerdir. Önemli olduğunu düşündüğü konuları öğrenmeyi tercih ederler ve ders dışı ve ders içi projelerde diğer öğrencilerle çalışmaktansa yalnız çalışmayı tercih ederler. Avantajları: kendi kendini yönlendirerek öğrenme yeteneğini geliştirirler. Dezavantajları: işbirliği becerisinde yetersiz kalabilirler. Diğerleriyle görüş alış verişinde bulunmada ve gerektiğinde yardım isteme sorunu yaşayabilirler.

 Bağımlı: bilgi edinmeye meraklı olmayan ve sadece kendisinden isteneni öğrenen öğrencilerdir. Öğretmenini ve arkadaşlarını destek kaynağı olarak görür, yapılacaklar için kendisine yol gösterecek bir otorite arar. Avantajları: endişeleriyle başa çıkabilirler ve talimatları net olarak alırlar. Dezavantajları: otonomi ve kendi kendini yönlendirme becerisi geliştirmeleri zordur. Belirsizlikle nasıl başa çıkacaklarını bilemezler.

Katılımcı: sınıftaki 'iyi' vatandaştır. Okula gitmekten ve ders etkinliklerine olabildiğince katılmaktan hoşlanırlar.zorunlu ve gönüllü ders etkinliklerinin yapabildikleri kadarını yapmaya heveslidirler. Avantajları: sınıf içi aktivitelerden en çok yararlananlardır. Dezavantajları: diğerlerinin ihtiyaçlarını ve isteklerini kendi isteklerinin önünde tutabilir.

 Pasif:derse katılım ve öğrenilecek konu ile ilgili heyecan duymazlar. Sınıfta öğretmenlere yada diğer arkadaşlarına katılmazlar, sınıfta olup bitenle ilgilenmezler. Avantajları: hayatlarını değiştirecek adımlar atarken endişelenmemeyi başarırlar. Üretken olmayan ama neşeli işlerle uğraşmaya zamanları vardır. Dezavantajları: olumsuz dönütler başarısızlıklarını hatırlatır ve üretkenlik amaçlayan hedefler koymaktan kendilerini alıkoyarlar.

 Rekabetçi: sınıfta diğerlerinden daha yüksek başarı gösterebilmek için çalışan öğrencilerdir. Başarılı olmak için sınıftaki diğer öğrencilerle rekabet etmeleri gerektiğine inanırlar. İlgi odağı olmayı severler ve sınıfta yaptıklarının dikkat çekmesini isterler. Avantajları: öğrencileri başarılı olmaya ve öğrenmeye motive eder. Dezavantajları: daha az rekabetçi kişileri sıkar ve bu stil kişilerin işbirlikçi yetenekleri öğrenmesi ve takdir etmesini zorlaştırır.

İşbirlikçi: yetenekleri ve kişiliklerini paylaştıkça daha rahat öğrenebildiklerini hisseden öğrencilerdir. Öğretmenlerle işbirliği yapmaktan ve diğer öğrencilerle birlikte çalışmaktan hoşlanırlar. Avantajları: grup ve takım çalışmasına yatkındırlar. Dezavantajları: rekabetçi kişilerle baş etmeyi beceremezler. Diğerlerine ihtiyaç duyarlar ve tek başlarına çok iyi çalışamazlar.